شپش

لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.

ملودی دانلود

شِپِش یک راسته از حشرات است. شپش هاانگل خارجی، دایمی و اجباری هستند. اجباری به این معنا است که به غیر از بدن پستانداران و پرندگان در جاهای دیگر نمی‌تواند زندگی کند. شپش‌ها در راسته «شپش‌بی‌بالان» (Phthiraptera) قرار دارند. این راسته دارای بیش از ۳٬۰۰۰ گونه شپش می‌باشد که انگل خارجی پستانداران و پرندگان می‌باشند. البته استثنا نیز وجود دارد. نوک‌اردکی و خفاش به شپش مبتلا نمی‌شوند.

در راسته شپش‌بی‌بالان ۴ زیر زیرراسته وجود دارد:

۱-آنوپلورا (Anoplura)یا شپش‌های گزنده- مکنده که شامل شپش‌های بدن و ناحیه شرمگاهی می‌باشند.(شپش مکنده)

۲-رینکوفتیرینا (Rhyncophthirina)که انگل فیل می‌باشد.

۳-ایسکنوسرا (Ischnocera)که شپش پرندگان است.(سست‌شاخان)

۴--آمبلی‌سرا (Amblycera)که شپش جونده در این زیر راسته‌است و ضمائم دهانی این شپش برای تغذیه از پوست و پر اختصاصی شده‌است

از لحاظ پزشکی زیر راسته آنوپلورا اهمیت دارد که این زیر راسته به نوبه خود شامل دو خانواده می‌شود:

۱-خانواده پدیکولیده (Pediculidae) که دارای ۲ گونه مهم است:

۱-۱پدیکولوس هومانوس هومانوس (Pediculus humanus humanus) که شپش تن و بدن است و به نام‌های گوناگونی چون پدیکولوس کورپوریس (Corporis) و پدیکولوس هومانوس کورپوریس نامیده می‌شود.

۱-۲پدیکولوس هومانوس کپیتیس (Capitis) که به نام پدیکولوس کپیتیس نیز نامیده می‌شود و شپش سر می‌باشد.

۲-خانواده فتیریده (Phthiridae) که شامل یک گونه به نام شپش عانه (فتیروس پوبیس) (Phthirus pubis) است. این گونه شپش ناحیه دستگاه تناسلی و شرم‌گاهی می‌باشد.

شپش تن و سر اختلافات جزیی دارند و به طور کلی شپش سر از نظر اندازه کوچک‌تر و از نظر رنگ تیره‌تر و از نظر پوشش مقاوم‌تراست و شکاف‌های انتهای بدن آن عمیق‌تر است.

در آلودگی‌های شدید شپش سر یرروی بدن دیده می‌شوند ولی هیچ‌گاه شپش تن برروی سر دیده نمی‌شود.بدن شپش‌ها از ۳ قسمت سر، سینه و شکم تشکیل شده‌است. سر شامل یک جفت چشم ساده تقریباً بیضی شکل، یک زوج آنتن ۵ بندی و ضمائم دهانی از نوع گزنده- مکنده می‌باشد. سینه از ۳ قسمت مفصل یا بند تشکیل شده‌است (پروتوراکس- مزوتوراکس- متاتوراکس) که این ۳ بند در شپش‌ها یکی شده و قطعه واحدی را به وجود آورده‌اند. به هر بند سینه یک جفت پا متصل است که هرکدام دارای ۵ بند است و بالاخره در سینه یک جفت منفذ تنفسی دیده می‌شود. شکم از ۷ بند تشکیل شده که منفذ تنفسی (اسپیراکل) روی بندهای اول تا ششم وجود دارد. برای تشخیص نر و ماده از اختصاصات آخر بدن آنها استفاده می‌کنیم. هردو جنس نر و ماده از نظر بیماریزایی یکسان هستند به دلیل اینکه هردو از انسان خون‌خوراکی می‌کنند.
شپش سر در سر و به ویژه در نواحی بالای گوش و همچنین در جاهایی که مو پرپشت باشد زندگی می‌کند.

شپش تن در لباسهای انسان به ویژه لباسهای زیر همچنین در درز و شکاف لباسها و جاهایی که بتواند خود را به راحتی مخفی نماید و بیشتر در قسمت‌هایی که لباس با بدن تماس دارد، زیرو کنار ناحیه کمربند، مچ دست وپا زندگی می‌کند.
شپش‌ها دارای دگردیسی ناقص می‌باشند وبنابراین در زندگی آنها ۳ مرحله تخم، نمف و بالغ دیده می‌شود.
تخم شپش به رنگ سفید و کوچک می‌باشد و نیت (Nit) یا (رشک) نامیده می‌شود. در یک طرف تخم درپوش یا اپرکولوم (Operculum) وجود دارد که دارای منافذ ریزی است که از این منافذ هوا به نمف می‌رسد وهمچنین نمف از طریق این درپوش خارج می‌شود.
نمف دارای ۳ مرحله‌است که در هر مرحله باید خون‌خوراکی کند تا تبدیل به بالغ شود. به محض اینکه نمف خارج شد باید خونخواری کند واگر در مدت ۲۴ ساعت غذا به شپش بالغ نرسد از بین می‌رود. همچنین اگر به هر دلیلی تخم شپش تا ۱ ماه باز نشود هرگز باز نمی‌شود که این امر در مبارزه اهمیت دارد.
واکنش شپش‌ها نسبت به دمای بدن بسیار متفاوت است و همین عامل از نظر همه‌گیرشناسی و انتشار بیماری اهمیت پیدا می‌کند. به عنوان مثال اگر فردی تب داشته باشد و درجه حرارت بدن حدود ۴۰ درجه و بالاتر باشد شپش بدن را ترک می‌کند و به سراغ بدن فرد دیگری می‌رود. همچنین اگر فردی در اثر بیماری فوت کند به محض اینکه دمای بدن پایین بیاید شپش بدن را ترک کرده و به بدن دیگری می‌رود که این امر اهمیت زیادی در انتقال بیناری دارد. بهترین دما برای شپش حدود ۲۹ تا ۳۰ درجه سانتیگراد است.هر ۳ نوع شپش انتشار جهانی دارند و از زمانهای بسیار قدیم وجود داشته‌اند و آن‌ها را روی بدن اجساد مومیایی شده پیدا کرده‌اند؛ ولی غالباً در مناطق معتدله یافت می‌شوند.
گاهی آلودگی شدید به شپش بدن یا شپش سر یا شپش عانه را اصطلاحاً پدیکولوزیس می‌گویند. در بعضی اشخاص که آلودگی شدید دارند پوست بدن اینها حالت خال خال دارد. اصطلاحاً به ابتلا به شپش بیماری ولگردان (Vagabond) می‌گویند.

مهم‌ترین بیماری‌هایی که به وسیله شپش انتقال می‌یابد عبارت‌اند از:

۱-تیفوس اپیدمیک (تیفوس شپشی یا اگزانتماتیک)

۲-تب راجعه شپشی (تب راجعه اپیدمیک)

۳-تب خندق
با توجه به زیست‌شناسی شپش بهترین راه رعایت موازین بهداشت فردی به ویژه استحمام و استفاده از آب گرم و صابون می‌باشد. تعویض لباسهای زیر، کوتاه کردن موها، رعایت اصول بهسازی محیط و در موقع اضطرار جوشاندن لباسها در حرارت بالای ۶۰ درجه و ترجیحاً اتو کردن آنها مفید می‌باشد.

شپش (پدیکلوزیس)
از حشره های خون خوار می توان شپش را نام برد.این حشره كوچك و بدون بال است كه فرد در هر سن و جنسي و با هر سطح اجتماعي و اقتصادي ممکن است به آن مبتلا شود و حتی در دوران قبل از تاریخ نیز افراد به شپش مبتلا می شده اند!

از شپش‌ها به عنوان یک معضل بزرگ برای بشر از گذشته‌های دور یاد می شود. شپش‌ها به خصوص شپش‌های سر در موهای افراد و نزدیك به جمجمه زندگی می‌كنند. منطقه تی که شامل گردن تا قسمت بالای سر و شقیقه‌ها می باشد بهترین محل‌ها برای زندگی شپش‌ها است. شپش‌ها تنها از خون انسان تغذیه می کنند. شپش بالغ برای تخم ریزی و تکثیر باید روزی دو بار از خون انسان تغذیه کند.

شپش‌های سر بدون بال هستند توانایی پرواز ندارند و نمی‌توانند بپرند. طول آن 3-2 میلی‌متر می باشد و از رنگ صورتی نیمه‌شفاف تا سیاه‌رنگ تنوع رنگ دارد. شپش‌های سر دارای سه جفت پا هستند كه این پاها از ناخن‌های خاصی برای خزیدن و حركت در امتداد موها تشکیل شده است. اصولا شپش‌ها در موهای خشك بسیار سریعتر می کنند. افراد مشکوک به ابتلای شپش اگر عدم از شانه مخصوصی که برای تشخیص شپش است استفاده نکنند، می توان گفت دیدن شپش‌ها تقریبا غیرممكن است.

از مهم‌ترين محل‌هاي بروز اين بيماري مدارس ومهدهای کودک مي‌باشند. علاوه بر ايجاد مشكلات رواني براي دانش آموزان و خانواده آنها آلودگي به شپش مي‌تواندباعث ایجاد اختلالات جسمي و بيماري‌هاي ثانويه ای شود که از طريق شپش منتقل می شوند.

احتمال ابتلا به شپش در تمامی افراد فارغ از رنگ پوست، رنگ مو و مذهب وجود دارد. همه افرادی که سرشان مو دارد و پوست سرشان هم می تواند منبع تامین خون برای شپش باشد، كاندیدی مناسب برای انتقال شپش‌ها هستند. تمام سر و یا موها عامل انتقال و سرایت شپش‌ها می باشد. بیشتر كودكان دارای سن 3 تا 12 سال مورد حمله شپش قرار می‌گیرند. جالب است بدانیم شپش‌های سر انسان نمی توانند در موهای حیوانات خانگی ادامه زندگی دهند.

هر شپش بالغ ماده روزانه حداكثر هشت تخم می تواند بگذارد.بعد از جفت‌گیری توانایی تخم گذاری به 56 تخم در روز هم می‌رسد. اندازه تخم‌ها در حدود 8/0 در3/0 میلیمتر می باشدکه بیشتر شبیه به دانه‌های شن هستند. تخم ها با کمک ترشح شپش‌های ماده به رشته‌های مو متصل می‌شوند و بدین گونه تخم‌ها به موها "چسبیده"می‌شوند.

شپش ها معمولا در حدود چند سانتیمتری پوست سر تخم‌گذاری میکنند و بعد از گذشت 6 تا 8 روز آماده می‌شوند. شپش‌های متولد شده از تخم‌ها بعد از حدود سه هفته از زمان تخم‌گذاری خود قادر به تخم‌گذاری می باشند. شپش‌ها حدود 6 هفته می توانند به زندگی خود ادامه دهند. هنگامی که زمان مرگ شپش ها فرا می رسد معمولا خودشان از موها می افتند.

رشك
به تخم شپش كه بيضي شكل هست و دارای رنگ سفيد می باشد و اندازه آن حدود ته سنجاق مي باشد رشک اطلاق می گردد.منبع تغذیه شپش خون انسان می باشد، بزاق شپش دارای مواد ضدانعقادی می باشد که جلوی لخته شدن خون را می گیرد وباعث ایجاد خارش شدیدی می شود،شپش تن علاوه برایجاد ناراحتی هایی که به علت گزش شپش ایجاد میشود ،انتقال دهنده بیماری تیفوس وتب ناشی از گزش شپش نیز می باشد.

انواع شپش
1. شپش سر
2. شپش تن یا بدن
3. شپش عانه

1. شپش سر
شپش های سر دارای رنگ سفيد خاكستري هستند و بدن آنها كشيده است. شپش و رشك آن در لابه‌لاي موها و بر روي پوست سر مخصوصا در نواحي پشت گوش و در شرايطی که آلودگي شديد باشد در تمام سر و حتي در محاسن فرد ديده مي‌شود.
رشک به محل خروج ساقه مو از فولیکول می‌چسبد و در صورتیکه شرايط برای زندگی مناسب باشد مانند وجود دمای 36- 22 درجه سانتي‌گراد در مدت 7 روز به لارو كه حشره ای بالغ ولي نارس مي‌باشد، تبدیل می‌شود. خون خواری لاروها پس از خروج از تخم آغاز می‌ شود. لاروها پس از گذشت 2 هفته به شپش بالغ تبديل می شوند و بلافاصله جفت‌گيري می‌نمایند .شپش سر نسبت به شپش تن قدرت تحرك كمتري دارد،پس گاهی میتواند ساعت‌ها در يك محل ساکن بوده و خون‌خواري نمايد.
میزان آلودگی به شپش سر،درمدارس دخترانه به خصوص مدارس ابتدایی ومهد کودک ها بسیار زیاد بوده است،بنابراین باید در این مراکز کنترل بیشتری صورت گیرد.

2. شپش تن
این شپش مشابه شپش سر می باشد تنها تفاوت کوچکی که وجود دارد این است که که اندازه آن کوچک‌تر و دارای رنگ شفاف‌تری است. درز ها و چین های لباس‌های زیر و نزدیک به بدن زیستگاه اصلی این حشره می‌باشد. تحرک آن نسبت به شپش سر زیادتر بوده و اگر آلودگی شـدیـد باشد تخـم ‌ها به مـوهای ريز بـدن پسبیده باقی مـی‌مانند . اگر شــرایط محیطی منـاسب باشد مثلا دمای هوا 36-22 درجه سانتی‌گراد باشد پس از 7-5 روز تبدیل به لارو می شود و بعد از 14 روز به شپش بالغ تبدیل می‌گردند. اگر شپش تن به مدت 10 روز از بدن میزبان دور باشد دیگر قادر به زیستن نیست.

3. شپش عانه
این شپش معمولا در محل‌های مرطوب بدن میماند و خاکستری رنگ است. این شپش بسیار کم تحرک و تنبل می باشد و هنگام خون‌خواری حتی بیش از یک روز به محل ثابتی چسبیده باقی می ماند. انتقال این شپش بیشتر از طریق تماس های جنسی می باشد و در کودکان و مدارس به نئرت دیده می شود.این شپش در مردان دارای شیوع، شدت و علائم بیشتری است. از عوامل اصلی شناسایی این شپش بروز نقاط آبی بر روی پوست در محل گزش می باشد.

راههای انتقال
1- تماس مستقیم افراد سالم با افراد آلوده به شپش.

2-استفاده کردن از وسایل شخصی فرد آلوده به شپش مثل لباسها ، کلاه، روسری ، برس، شانه، حوله ،ملحفه،پتوو....

تشخیص
قطعی ترین راه تشخيص شپش، مشاهده رشك یا تخم يا خود شپش در قسمت های مودار بـدن است. اگر فرد آلوده به شپش در هنگام شانه زدن موها با شانه ی مخصوص تشخیص شپش سر را روی یك حوله سفید خم كند، تشخیص شپش‌ها بسیار آسانتر خواهد بود. بهتر است سر روی سینك دستشویی، وان حمام، حوله و یا چیزهای مشابه خم شود تا پس از مشاهده توسط آب شسته شود. جاهای تاریك‌ و گرم‌ محل مناسبی برای رشد شپش ها می‌باشد.

راههای پیشگیری
1. هر فردی با رعایت بهداشت می تواند شخصا از درگیری با شپش پیشگیری کند.

2. باید به طور مرتب و منظم استحمام کرد، و در روز به دفعات زیاد موهای سر را شانه کرد.

3. اگر آلودگی شدید باشد بهتر است لباس و ملحفه در آب جوش به مدت 30 دقیقه جوشانده شود و از اطو و خشک کن برای خشک کردن لباس ها استفاده شود.

4. از لوازم شخصی و لباس های افراد آلوده به هیچ عنوان نباید استفاده کرد.

5. پس از هر تعطیلات باید دانش آموزان پس از بازگشت به محیط آموزشی معاینه شوند .

6. دانش آمـوزان در زنگ‌هـای ورزش باید لباس های خود را بـه صورت جداگانه و در کیف‌های دستی جداگانه نگهداری کنند.

7. معاینه كليه افراد خانواده در صورتی که يكي از اعضاي آن‌ها مبتلا شده باشد.

درمان
الف) درمان شپش سر:
اصول بهداشت فردی به دقت رعایت شود.
لباس فرد آلوده به طور منظم و صحیح باید تعویض شود و همچنین بدن فرد مرتبا شسته شود .
استفاده کردن از شامپوي پرمترين.

روش استفاده از شامپوی پرمترین:
ابتـدا باید موهـا را بـا آب مـرطوب نمـود، سپس موها را با شامپـوی پرمترین کاملا آغشته کرد تا شامپو، به سر و سـاقه مـوها بـرسد ،پس از 10 دقیـقه باید سر را با آب فــراوان شست تا شامپو کاملا از بین برود. بهتر است بعد از یک هفته دوباره تکرار گردد تا نتیجه بهنری دریافت شود.

ب) درمان شپش تن:
لباس‌ها باید مرتبا تعویض و با آب داغ شسته شود و پس از شستشو اطو كردن لباس ها توصیه می شود.
استفاده ازشامپوی پرمترین و درصورت در دسترس نبودن از لوسيون گامابنزين استفاده شود.

روش استفاده از پرمترین و لوسیون گامابنزن :
مرطوب کردن بدن با آب، سپس آغشته نمودن شامپو یا لوسیون مذکور به بدن و شستشو با آب فراوان پس از 10 دقیقه جهت نتیجه‌گیری بهتر، یک هفته بعد تکرار گردد.

راههای مبارزه
1- درمان صحیح و مناسب فردآلوده وسایرافرادخانواده که بهتر است پس ازمشاهده آلودگی دریکی ازاعضای خانواده سایر افراد نیزمعاینه شوند.

2- اطوکردن لباسها پس ازشستشو .

3- کلیه وسایل شخصی فردآلوده درآب جوش به مدت نیم ساعت جوشانده شود.

4- شستشوی منظم وسایل و پودرپاشی مانند پودرکوپکس طبق دستورالعمل شرکت سازنده برای وسایل خواب و باقی وسایلی که قابل شستشو نیستند.

بیشترین موارد آلودگی با شپش سر توسط متخصصان پوست مداوا نشده بلکه توسط پزشکان عمومی، مربیان بهداشت مدارس، پزشکان خانواده و داروسازها درمان می شود...

متخصصان پوست اغلب اوقات مواردی را می بینند که درمان های قبلی شکست خورده اند. در این مطلب ۷ روش برخورد با شپش?ها را به شما می?آموزیم:

۱) سمپاشی خانه

با توجه به اینکه شپش سر بیرون از بدن انسان فقط به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت زنده می ماند بنابراین نیازی به سم زدایی منزل با موادشیمیایی یا ضدعفونی کردن محیط دوروبر نیست.

۲) معاینه تمام افراد منزل

تمام افراد کودک و بالغ موجود در خانه را نیز باید دقیقا معاینه کرد. برخی می گویند باید تمام افراد خانواده را درمان کرد زیرا در ۶ درصد موارد، افراد بدون علامت وجود دارد که از طریق آنها احتمال آلودگی مجدد وجود دارد ولی برخی می گویند فقط باید فرد آلوده را درمان کرد.

ضمنا تمام افراد فامیل را نیز که در ۴ تا ۶ هفته قبل تماس سربه سر با فرد آلوده داشته اند را نیز باید معاینه کامل کرد.

۳) اقدامات عمومی

گذاشتن لباس های غیرقابل شست وشو در کیسه پلاستیکی به مدت ۲ هفته بیرون از منزل، کف اتاق ها، مکان های بازی و اثاثیه منزل را نیز باید به دقت جاروبرقی کشید تا هرگونه موی دارای تخم های زنده را برطرف کرد. البته باید به بیماران توصیه کرد که بعد از دو نوبت درمان، رشگ های باقیمانده، مرده بوده و نیازی به درمان های اضافه تری نیست.

۴) ضدعفونی کردن

الف) البسه: تمام البسه، ملحفه و روبالشی را باید با آب داغ شسته و خشک کرد. لباس های غیرقابل شست وشو را خشک شویی کرده و اتو کشید یا در خشک کن لباس قرار داد. یا این دسته از لباس ها را درکیسه پلاستیکی قرار داد و به مدت ۲ هفته در جای گرم قرار داد.

ب) ابزارهای مشترک: شانه و برس را نیز می توان با روش های زیر ضدعفونی کرد:

گذاشتن داخل ماده شپش کش به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، یا گذاشتن در شامپوی شپش کش به مدت ۲ ساعت، یاگذاشتن در آب داغ ۶۰ درجه سانتی گراد به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه.

۵) برداشتن تخم ها

الف) کوتاه کردن مو: اگر چه کوتاه کردن موی آلوده سر یا بدن باعث از بین رفتن شپش می شود ولی این نوع درمان برای اکثریت بیماران از جهت زیبایی مناسب نیست.

ب) برداشتن فیزیکی تخم شپش: با توجه به اینکه هیچ کدام از داروهای موضعی ضدشپش نیز، صد درصد تخم کش نیست و از طرفی به علت اینکه برخی مدارس نیز از ورود این افراد تا زمانی که هنوز رشگ زنده یا مرده وجود دارد ممانعت می کنند بنابراین برداشتن دستی تخم ها نیز نقش مهمی در درمان بیماری دارد ولی برای برداشتن کامل تخم ها اولا به طور متوسط ۹ ساعت وقت لازم است، ثانیا تا اندازه ای دردناک و ناراحت کننده است.

ج) سرکه: موها را با مخلوط سرکه و آب با نسبت مساوی خیس کنید و بعد از ۱۵ دقیقه با شانه های دندانه ریز شانه می کنند تا رشگ از ساقه مو جدا شود.

د) شانه مخصوص رشگ یا موچین: با این وسیله نیز می توان ۵۰ تا ۸۵ درصد تخم ها را برطرف کرد.

۶) برداشتن خود شپش

الف) خیس کردن مو: اگر چه خیس بودن موها هنگام استعمال داروی ضدشپش، احتمال مقاومت در برابر دارو را افزایش می دهد ولی از طرف دیگر خیس کردن موها و سپس شانه کردن آن با برس مخصوص هر ۳ تا ۴ روز یکبار به مدت ۲ هفته سبب افتادن راحت تر شپش ها در ۳۸ درصد موارد نیز می شود زیرا با این طریق شپش موقتا بی حرکت می شود. ولی این روش در اکثریت مواقع کارساز نیست. ضمنا شانه Robi comb نیز که با باتری کار می کند می تواند شپش ها را بکشد.

ب) ژل وازلین: می توان شب ها مقدار ۳۰ تا ۴۰ گرم وازلین استاندارد را بر تمام سطح موها و پوست سر، مالیده و کلاه پلاستیکی بر سرگذاشته و فردا صبح شست وشو کرد. البته در چنین مواردی حدود ۱۰ روز شامپوزدن پشت سر هم لازم است تا وازلین کاملا برطرف شود. این دارو تونل های تنفسی شپش بالغ را مسدود کرده، تنفس را مختل کرده و حتی منافذ درپوش تخم شپش سر را نیز مسدود می کند. ضمنا تنفس نوزادهای جوان شپش را نیز مختل می کند.

ج) مواد روغنی دیگر: در قدیم از روغن مایونز، روغن نباتی، روغن های معدنی، روغن زیتون و پمادهای مو نیز برای درمان استفاده می کردند. این مواد نیز با خفه کردن موقت یا ممانعت از تحرک آنتن ها و پاها، حرکت شپش را کندتر کرده و موجب می شوند با شانه زدن دور ریخته شوند ولی هیچ کدام کشنده شپش نیستند. ضمنا در چنین مواردی با شست وشوی سر و از بین رفتن چربی، مجددا شپش شروع به حرکت می کند.

۷) درمان های دارویی

داروی ایده آل آن است که ارزان، در دسترس، غیرسمی برای انسان، بدون آلودگی محیط زیست و دارای قدرت ایجاد مقاومت کمتری باشد. داروها به اشکال لوسیون، شامپو و کرم وجود دارند ولی دو شکل شامپو و کرم اگر چه از جهت زیبایی ظاهری مناسب ترند ولی کارایی کمتری به علت زمان تماس کمتر دارند. با توجه به اینکه تمام داروهای ضدشپش سمی است و با مصرف بیش از حد یا مصرف نامتعارف آنها عوارضی چون تشنج ممکن است ایجاد شود بنابراین حتما باید توسط متخصص پوست تجویز شود. البته با توجه به اینکه تمام داروهای موجود، سمیت عصبی ایجاد کرده و قادرند فقط خود شپش و تخم های زنده را بکشند، بر تخم های جوان تر اثری ندارد زیرا سیستم عصبی تخم های جوان تر بعد از گذشت

۷ تا ۱۰ روز تکامل پیدا می کند بنابراین برای کشتن این عده، بهتر است کلیه درمان های تجویزشده را بار دوم و بعد از ۷ تا ۱۰ روز تکرارکرد. ضمنا بعد از هر نوبت درمان، بیمار باید از لباس جدید و تمیز استفاده کند. بعد از استفاده از داروها باید لباس ها را تعویض کرده و لباس های قبلی، حوله، ملحفه، روبالشی، کلاه، روسری و شال گردن را شست وشو و اتو کرد. شانه ها و برس ها را نیز یک لایه شپش کش مالیده و ۱۵ دقیقه بعد شست وشو کرد یا اینکه در آب داغ جوشانید. اسباب و اثاثیه منزل و کف اتاق ها را جاروبرقی کشید.